احمد الهمامى و فؤاد حداد
اتمنى ان تعجبكم اختياراتى
للشاعر احمد الهمامى
فيه ناس تقول نعيش في الدنيا يسر
وناس تقول نعيش نموت هي عسر
ولا حد قال أبدًا إنها بين البنين
يسر مع عسر ورابط ما بينهم جسر
وآه
أوقات بحس بنفسي اني مش م الناس
وأنسى هموم البشر وأصبح بريء حساس
أضحك قوي وأقول يمكن صبحت ملاك
لكني برجع للغلط وأدنس وأدوس وأنداس
للشاعر احمد الهمامى
أنا ساعه واقفه مش بلف وأدور
وكل عقرب صبح عاجز عايزله موتور
حتى الحجر خف وجف أيه الحكاية
قامت قيامتي ولا لسه جاي الدور
زى العرق: الدم يبنى البيوت
يا اللى الشقا من ست آلاف حبنا
اللى يزرع واللى يصنع خير بيعرف ربنا
واللى يعدل فى نصيب اليتيمه يعرف ربنا
واللى بينوّر طريق المدينه يعرف ربنا
واللى يضرب فى قلوب الأعادى يعرف ربنا
سجدت لله الكريم الهادى
والمشى طاب لى
والدق على طبلى
مسحراتى من جنود الأرض
منقراتى كل دقه بفرض
أطلب غنايا زى أب ضناه
القدس لاحت فى الطريق حاضناه
يا رب علمنى العطش والجوع
واجعل لعينى دموع
واجعل لقلبى ضلوع
واجعلنى صوت الشهيد
فى النبض والتنهيد
شريان فلسطينى شجر مزروع
فى الأرض جدر وفى الليالى فروع
يسمعنى خال فى كل بلده وعم