أه يازمن
فين زمان الحُب أو فين أيام زمان يوم ما كان الحُب يشكى للزمان هجره للمحبوب
ودمعات الحنان أو كان مربى فى ضلوعه شجرة موده مهما تقسى عليه بينسى
أو مهما شاف من ضيق وشده مستحيل يهجر حبيبه حتى لو بتمُر عدة
شوف جمال الحُب فى أيام زمان
واسأل العشاق على حُب النهارده
تلقى حوا تقول ده هو روحى وحياتي وكل حته فى جسمى والغايت مماتي ملك محبوبى
وأسمه فيه صفاتي وبعد ماتنول المُراد واللهيب يصبح رماد
الحبيب بتغلفه فى كياس زباله .. يسئلوها تقول خلاص مافيش منه فايده ولا محاله
أصلى حبيت شاب غيره
أو شيل ده من ده والصراحه بكل راحه الشهيد ده كان بخيل ويحاسبنى ليه خرجتى وليه دخلتى
وكنتى فين .. أو فوق فراشُ كان عليل
وانتوا عارفين طبع حوا والشباب حلو وجميل .. قوموا أدفنوا المرحوم وقولوا للزمان هات البديل
وأه يازمن لما تميل
ده كان كلام الغريب لما أشتكى حاله لشجرة الصبر ومن حظه هو ده كان حاله
وأه منك يازمن وأه علي جرالُه